Heb je haar weer !

Tja, het is wat vreemd gelopen allemaal met het werk. Zou ik vorige week maandag op kantoor beginnen, daar is dus nog even een stokje voor gestoken.
Ik zou die maandag kennis gaan maken met de grote baas op kantoor, waar ik overigens niet voor kom te werken, maar hij wilde me graag eerst even zien en spreken. Ook zou ik uiteraard mijn toekomstige collega's te zien krijgen, een rondleiding krijgen en in het geval dat de benodigde wachtwoorden voor mijn computer en zo nog niet geregeld waren, zou ik die dag een vroegertje krijgen en dinsdag dan alsnog beginnen als administratieve ondersteuning van de jobcoaches.

Mijn eigen jobcoach en binnenkort dus tegelijkertijd ook één van degene waar ik voor zou komen te werken, stelde me voor aan de baas en de vleeskeuring ging van start. Van top tot teen werd ik bekeken. Echt op mijn gemak voelde ik me er niet onder maar sloeg me er dapper doorheen.
"Je zit nogal flink in de sieraden...", sprak Baas me op strenge wijze toe.
Tja, ik had al te horen gekregen dat ik vooral niet moet vloeken en op mijn taalgebruik moet letten omdat de baas gereformeerd is, maar zijn afkeurende blik op mijn braces had ik even niet aan zien komen.
"Dat zijn geen sieraden maar medische braces. Die zorgen ervoor dat mijn vingers niet ontwrichten."
Baas: "Kun je daar wel mee typen dan?"
"Oh absoluut! Zelfs nog beter dan zonder braces omdat ik nu niet bang hoef te zijn dat mijn vingers de verkeerde kant op klappen."
En toen bleek dus dat de computer, inlog codes en alles wat er twee weken daarvoor al aangevraagd had moeten worden voor me, nog niet eens aangevraagd was. Ja, dat had de grote baas dus moeten doen via de gemeente maar meneer had me eerst willen ontmoeten.
Ik kon dus niet alleen die dag nog niet aan de gang, het ging nog wel even duren ook.
Uiteindelijk bleek dat meneer zelf de eerste week van mei vakantie nam en het blijkbaar de job coaches niet toe vertrouwde om me in de gaten te houden want ik werd terug gestuurd naar TTC met de boodschap dat ik vanaf 7 mei alsnog welkom was op kantoor.

De rest van vorige week heb ik dus gewoon weer op TTC gezeten. Dachten ze daar eindelijk van me af te zijn...
Ach, ik heb in ieder geval nog wat in het kantoortje van mijn jobcoach, die een deel van de week een kantoor heeft aan de overkant van de gang van TTC, kunnen oefenen op haar computer met het programma waarmee ik kom te werken.
Als de werkelijke cursus dan begint voor me op 7 mei is het niet zo overweldigend voor me, dus ook dat heeft wel voordelen.
En deze week heb ik dus zelf ook maar vrij genomen. Tja, als ik toch niet naar kantoor mag en mijn eigen kids hebben vakantie, dan ik ook nog maar even genieten van mijn rust.

Nou ja... rust is overdreven. De tuin was de afgelopen paar weken veranderd in een oerwoud dus daar ploeter ik wat in af om te zorgen dat we komende zomer weer volop kunnen genieten van de zelf geteelde fruit- en kruidenoogst.
Ook het huishouden gaat natuurlijk gewoon door zoals altijd en nu ik niet werk kom ik dan ook nog aan wat extra dingetjes toe die er inmiddels al maanden bij ingeschoten zijn.
Jammer alleen dat ik weer ziek ben! Wat is dat toch met me, dat ik keer op keer als ik vakantie heb, ziek ben?
Ik snotter me helemaal suf, hoest mijn longen bijna mijn lijf uit en drijf iedere nacht mijn bed uit omdat ik overduidelijk koorts heb in de nachtelijke uren.
Ondanks zachte papieren zakdoekjes die mijn neus behoren te 'verzorgen' en strelen, hangen de vellen na een paar dagen alweer aan mijn knalrode neus.

En zo kan ik dus maandag alsnog mijn eerste werkdag beginnen.
Hallo mensen! Nee nee, ik ben het maar en noem me vooral geen Bassie! Het is slechts een wrede verkoudheid die mijn neus teistert.

Op zich best een geinige combinatie trouwens. Zo ben ik Bassie en Adriaan in één. De neus van Bassie en de acrobatische mogelijkheden van Adriaan.
Hoe dan ook, het circus begint dus maandag pas als er niet weer iets tussen komt. En ja, ik heb er nog steeds zin in.

De kids hebben vandaag hun schoolboeken ingeleverd en hun eind rapport opgehaald. Ze gaan wederom met een schitterende cijferlijst over naar respectievelijk de 3e en de 5e klas van het VWO. De zomervakantie is nu officieel begonnen. Voor hen dan toch in ieder geval, want vakantie is wat mij betreft pas vakantie als iedereen vrij heeft en dus ook manlief. Dat gaat dit jaar dus niet gebeuren en dat geeft me twee mogelijkheden.

1* Ik verklaar officieel dat ik dit jaar geen vakantie heb.
2* Ik pas wederom mijn definitie aan van wat vakantie voor me betekent.

Ik schreef  'wederom' omdat ik dit in het verleden dus al eerder heb gedaan.
Toen ik zelf nog op school zat en in de leeftijdsgroep viel waarin mijn kinderen zich nog bevinden, was vakantie hebben heel simpel. Zodra je niet naar school hoefde buiten de gebruikelijke weekenden, was het vakantie, punt.
Later veranderde dat natuurlijk. Zodra ik niet meer naar school ging en gewoon een baan had, toen had ik vakantie zodra ik mijn vakantiedagen opnam.

Vanaf het moment dat ik samenwoonde met mijn man werd vakantie nog weer anders. We planden gezamenlijk onze vakantie, namen dus allebei dezelfde dagen vrij en aangezien we toen nog in een piepklein appartementje woonden waar je met z'n tweeën je kont niet kon keren, was vakantie pas vakantie als je ook weg ging!
We huurden een vakantie bungalow in bosrijk gebied, want tja... als je normaal praktisch op het strand woont wil je in je vakantie natuurlijk iets anders. En dan een vakantie bungalow met alle luxe die je je maar kunt wensen, dus er moest een sauna in zitten en een riant ligbad, want dat hadden we thuis natuurlijk niet. Ook zochten we een bungalowpark uit waar een zwembad aanwezig was en een bowlingbaan, want vakantie was geen vakantie als we niet konden zwemmen en bowlen.

Toen we eenmaal kinderen hadden en ik lichamelijk de prak in was gedraaid veranderde mijn definitie van vakantie wederom. Manlief moest nog steeds minimaal een week vrij nemen en we gingen dagjes uit met de kinderen. Ik in de rolstoel, dochter op schoot, zoon naast de rolstoel en de armleuning vasthouden en mijn man werd mijn persoonlijke duwslaaf tijdens de dagjes uit naar de Efteling, de dierentuin of simpelweg de speeltuin in de buurt.
's Avonds waren we dan weer gewoon thuis en konden de kids in hun eigen bedje slapen.
Toen de kinderen groter werden zijn we toch weer terug gegaan naar het huren van een bungalow in een park waar genoeg te doen was voor de kids.

Door een ernstige wijziging in onze financiën hielden de vakanties 7 jaar geleden op. Manlief werd werkeloos omdat het bedrijf waar hij werkte failliet ging. Om een lang verhaal kort te maken... het ging niet goed in de ICT en in 5 jaar tijd raakte hij diverse banen kwijt door faillissement en kwam vervolgens 2 jaar lang thuis te zitten met een vette burn-out.
De definitie vakantie werd dus alsnog omgezet naar, iedereen thuis hebben en met mooi weer in de tuin hangen.

De enige overeenkomst die dus bij alle vormen van vakantie constant is gebleven door de jaren heen, is dat iedereen vrij moet zijn van school en/of werk!
Maar omdat mijn man zijn opgebouwde snipperdagen allemaal opgemaakt heeft aan het mij heen en weer rijden naar ziekenhuis, keuringsartsen, revalidatie teams, fysiotherapeuten enz. kan hij geen vakantiedagen opnemen omdat hij ze simpelweg niet heeft! We zitten al geruime tijd op eigen kosten dat soort ritjes te maken want tja, als je geen snipperdagen meer hebt maar wel iedere week minimaal 3 uur te laat op je werk komt of eerder naar huis moet, dan trekken ze dat natuurlijk gewoon vrolijk van je salaris af!
Ik ben zelfs bang dat als in mei volgend jaar zijn jaarcontract erop zit, dat ze hem op straat zetten wegens het belachelijk vaak vrij nemen om chauffeur te spelen voor zijn vrouw.

Vakantie voelt voor mij niet als vakantie als ik niet mijn hele gezin om me heen heb. Dus dit jaar krijg ik geen vakantie.
De kids gelukkig wel. Voor hen is het, net als voor mezelf vroeger toen ik nog naar school ging, vakantie zodra je niet meer naar school hoeft. Misschien moet ik me diezelfde definitie dan ook maar weer aanmeten.
Mijn vakantie is vandaag begonnen... want mijn kinderen hebben vrij en zijn met geweldige cijfers over naar de volgende klas. En dat gaan we vieren ook!

Manlief is net thuis gekomen uit zijn werk. We pakken gewoon bikkelhard een boodschappentas, stappen zo de auto in en rijden naar de Albert Heijn XL om een bak roomijs te halen waar je U tegen zegt en een paar zakken chips.
Laat maar komen die vakantie, ik ben er helemaal klaar voor!

Tuintopia here I come!!!

Tweet